Skip to main content

12 til KVF


Mynd: kvf.fo
Hvør valdagur er veitsludagur hjá fólkaræðinum. Tá eru flokkar og valevni til próvtøku og saman við teimum okkara einasti public service stovnur, sum ein óloysiligur hornasteinur í fólkaræðinum. Ymiskt var sjáldsagt, hvussu gekk hjá flokkum og valevnum, men okkara Kringvarp stóð royndina til eitt flott 12 tal.
Vit blivu undirhildin og upplýst hvørt um annað. Fyrst gjøgnum útvarpslurtið í bili, til venjing og afturvið nátturðanum. Frálíkt útvarp. Livandi, erligt og við innihaldi.
Um áttatíðina varð skift yvir á sjónvarpið. Og her var dygd. Passalig ferð á og góð góðska á bæði myndum, ljóði, samanseting, journalistikki og redaktión. Einki drál og einki hálvt. Í sjónvarpsstovuni borðreiddu roynd og vitandi fólk við tølum, greiningum og kunnleika á ein lættan og elegantan hátt. Úti um landið syrgdu skilagóðir og vælupplagdir journalistar fyri áhugaverdum innsløgum frá degnum og livandi beinleiðis frásagnum, og í forhøll Kringvarpsins vóru fyrikomandi og kvikir vertir, ið tóku temperaturin við stuttum og viðkomandi samrøðum saman við nærverandi myndum.
At vit hava ein public service miðil sum megnar at gera valdagin bæði upplýsandi, undirhaldandi, viðkomandi og nærverandi er ikki at forsmáa. Bravo og dacapo á veitsluni í august.
Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Ein føroysk dystopi

  Í summar kom út bókin Dreymsótt eftir Rakel Helmsdal, og lat tað vera sagt alt fyri eitt, at tað var ein fragd at lesa skaldsøguna . Dreymsótt er ein óunnilig  frásøgn úr framtíðini, ein sokallað dystopi ella marruskaldsøga. Í onkrum av heimsins pørtum er bókin kanska meira veruleikakend enn í øðrum, men í Føroyum eru hendingarnar tíbetur dystopiskar enn.   Evnini, sum høvundurin viðger, eru, eins og vanligt er í slíkum skaldsøgum, í stóran mun politiskt tengd. Ein forsøgn um, hvat kann hendan, um vit halda fram sum nú, og harvið ein harður kritikkur av dagsins samfelag.   Tráanin eftir óavmarkaðum valdi, møguleikarnir tøknin gevur slíkari tráan og langtíðaravleiðingarnar, ið maktgirnd hevur fyri fólk og samfelag, eru millum hesi evni. Frælsi mótvegis ófrælsi er gjøgnumgangandi temað í bókini. Bókin tekur støði í dagsins avbjóðingum og spurningum og málar eina døkka framtíð, um vit kritikkleyst góðtaka tíðarinnar rák.   Tá tú lesur eina slíka spenn...
Post a Comment
Les víðari »

Føroyskt er eisini eitt fremmandamál

At lata sum um føroyskt er lætt hjá øðrum at læra, og at arbeiðsplássið, makin ella kommunali kvøldskúlin einsamøll loysa avbjóðingina, er naivt og kostar dýrt. Bæði her og nú fyri einstaklingin, sum hevur valt sær Føroyar sum sítt heim, og í longri høpi fyri samfelagið, sum gjarna skal inkludera og fáa gagn av teimum førleikum og møguleikum, ið hvør einstakur av okkum í breiðastu merking hevur. Hyggja vit í t.d. byggivinnuna, flakavirkisvinnuna og ferðavinnuna, so liggur parturin ikki eftir hjá teimum, sum hava eina aðra málsliga bakgrund enn ta føroysku. Tey eru mestur eisini Føroya fólk – ella hvussu?
Post a Comment
Les víðari »

Lykkenborg

Leikurin Lykkenborg er ein perla, sum við beinraknari kompositión og í hárfínari javnvág fær drigið áskoðaran inn í eina verð, sum er trúlig og ótrúlig samstundis. Smáu brotini byggja søguna upp petti fyri petti, eins og Lykkenborg varð bygd. Afturvendandi temuni minna okkum á, at alt er ikki ein bein strika, men kemur aftur og aftur í ymiskum skapum. Heilt frá skúlastovuni til lidnu borgina, frá innastu kenslunum til ráastu hendingarnar á Rødbygård. Leikurin og samleikurin syrgja fyri, at vit ongantíð missa tráðin og alla tíðina eru fangað í søguni. Fjølbroytta ljóðmyndin, einfalda og tó djúpa pallmyndin skapa saman við leitandi og ófrættakenda ljósspælinum karmar, sum undirbyggja og styrkja søguna uttan at yvirtaka ella doyva leikin. Fyri nøkrum vikum síðani visti eg einki um Lykkenborg . Einki um Pól Johannus, lítið og einki um Rødbygaard og als einki um sálarstøðuna og hugsunarháttin hjá einum ‘serskølti’ fyri 80 árum síðan. Eftir at hava sæð leikin Lykkenborg í Listastovuni í...
Post a Comment
Les víðari »